۱۰ غذایی که به جنگ آلزایمر می‌رود

در رژیم غذایی ذهن، مصرف 10 گروه غذایی توصیه می‌شود. هم چنین اجتناب از پنج گروه غذایی که غذاهای ناسالم خوانده شده توصیه می‌گردد. 

​

رژیم غذایی هر فرد در سلامت مغز او هم اثر می‌گذارد. فاکتورهای گوناگونی مثل ژنتیک، استعمال سیگار، ورزش و… در کنار نوع رژیم غذایی می‌تواند در ابتلا به بیماری آلزایمر دخالت داشته باشد. رژیم غذایی درست می‌تواند به تنهایی روند فراموشی را آهسته ‌کند. با مطلب آلزایمر یا فراموشی همراه مجله دلتا باشید.

به جنگ آلزایمر یا فراموشی روید!

• سبزیجات برگ‌دار و سبز رنگ ( Green Leafy Vegetables )

سبزیجات برگ‌دار و سبز رنگ مثل کلم پیچ، اسفناج و بروکلی که حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین A و C است را هر روز یا حداقل دو بار در هفته در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف شش وعده سبزیجات در هفته بیشترین تاثیر مثبت را روی مغز انسان می‌گذارد.

• آجیل (Nuts)

مصرف آجیل به دلیل دارا بودن کلسترول خوب (HDL)، فیبر و آنتی اکسیدان نه تنها به پایین رفتن کلسترول بد (LDL) و کاهش ریسک بیماری‌های قلبی کمک می‌کند، بلکه غذای مناسب برای مغز است.

• توت ( Berries )

انواع توت‌ها مثل بلوبری، ذغال اخته، شاتوت و توت فرنگی به دلیل غنی بودن در میزان آنتی اکسیدان، مغز را از ابتلا شدن به فراموشی محافظت می‌کند. در این میان، مصرف بلوبری بیشتر از سایر توت‌ها توصیه می‌شود.

​

• حبوبات (Beans)

انواع و اقسام حبوبات مثل لوبیا و نخود به دلیل دارا بودن مقدار فیبر، پروتئین بالا و کالری کم تاثیر به سزایی بر سلامت مغز دارد.

• غلات کامل (Whole Grains)

مصرف سه وعده از غلات کامل مانند نان کامل گندم در روز توصیه می‌شود.

• ماهی (Fish)

وجود ماهی در رژیم غذایی بسیار مهم است. مصرف حداقل هفته‌ای یک بار ماهی برای سلامت حافظه و مغز توصیه می‌شود.

• مرغ (poultry)

مصرف مرغ به داشتن ذهن قوی و حافظه خوب کمک می‌کند. خوردن مرغ حداقل دو تا سه بار در هفته توصیه شده‌ است.

• روغن زیتون (Olive Oil)

مصرف روغن زیتون برای پخت و پز روزانه به مصرف سایر روغن‌های دیگر در بازار ارجحیت دارد.

پنج غذایی که خطر ابتلا به آلزایمر را بالا می‌برد

• گوشت قرمز (Red Meat)

مصرف گوشت باید به چهار وعده در هفته محدود شود.

• کره و مارگارین (Butter and Stick Margarine)

مصرف کره و مارگارین یک قاشق غذاخوری در روز توصیه شده است.

• پنیر (Cheese)

اگر می‌خواهید خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهید، مصرف پنیر را به هفته‌ای یک‌بار تقلیل دهید.

• شیرینی جات (Pastries & Sweets)

بیشتر از پنج وعده شیرینی در طول هفته مصرف نشود.

• غذاهای سرخ شده و فست فود (Fried Foods and Fast Foods)

مصرف غذاهای سرخ شده اثر منفی بر سلامت مغز دارد. خوردن بیشتر از یک وعده غذای سرخ شده در هفته را توصیه نمی‌شود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «فواید نوشیدن آب برای بدن» ، مجله سلامتی را دنبال کنید.

با مجله سلامتی دلتا همراه باشید

کمبود چه ویتامین‌‌هایی باعث بی‌خوابی می‌شود؟

ویتامین‌ها از جمله عواملی هستند، که تاثیرات بسیار زیادی را در روند خواب ایفا می‌کنند.

​

رژیم غذایی ما تاثیر چشمگیری بر وضعیت خوابمان دارد؛ اما تشخیص تاثیر هر ماده مغذی بر خواب دشوار است. برخی ویتامین‌ها و مواد مغذی می‌توانند به تنظیم ساعت بیولوژیک بدن و خواب بهتر کمک کنند. در ادامه این نوشتار از مجله دلتا به بررسی موضوع اثر کمبود ویتامین در بی خوابی می‌پردازیم.

اثر کمبود ویتامین در بی خوابی

ویتامین D

کمبود ویتامین D با کوتاه‌شدن مدت خواب در ارتباط است. میان خواب ناکافی و کمبود ویتامین D در بدن افراد ارتباطی برقرار است. این تاثیر در افراد ۵۰ساله و مسن‌تر به صورت شدیدتر دیده می‌شود. همچنین کمبود ویتامین D بر کیفیت خواب افراد هم تاثیر منفی دارد. ویتامین D با کمک به تنظیم ساعت زیستی یا ساعت بیولوژیکی بدن، به خواب بهتر کمک می‌کند.

ویتامین E

ظرفیت آنتی‌اکسیدانی ویتامین E به بهبود مشکلات خواب و مشکلات ناشی از کم خوابی کمک می‌کند. این ویتامین در کاهش گر گرفتگی و عرق ‌کردن‌های شبانه در زنان یائسه موثر است و کیفیت خواب آن‌ها را افزایش می‌دهد. مبتلایان به وقفه تنفسی در خواب اغلب دچار کمبود ویتامین E هستند. افزایش مصرف ویتامین E در کنار ویتامین C و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها در بهبود تنفس و کیفیت خواب در مبتلایان به وقفه تنفسی در خواب موثر است.

ویتامین B۶

کمبود ویتامین B۶ با کاهش علائم بی‌خوابی یا کم‌خوابی و افسردگی در ارتباط است. ویتامین B۶ به افزایش ترشح هورمون سروتونین و ملاتونین کمک می‌کند. هر دوی این‌ هورمون‌ها در بهبود خلق‌ و خو و خواب موثرند.

منیزیم

منیزیم به‌خاطر توانایی‌اش در درمان بی‌خوابی شناخته‌شده است. منیزیم ‌به کاهش تنش‌ها و ایجاد آرامش کمک می‌کند و فرد را برای خوابیدن آماده می‌کند. منیزیم هورمون استرس، یا همان کورتیزول را کاهش می‌دهد. هورمون کورتیزول در ایجاد بیداری موثر است.

آهن

کمبود آهن ممکن است، موجب بروز سندرم پای بی‌قرار شود. در این حالت، افراد در رختخواب پاهای‌شان را مدام‌ تکان می‌دهند که این امر خوابیدن‌شان را با مشکل مواجه می‌کند. زنان دچار کمبود آهن بیشتر از مردان در معرض مشکلات خواب قرار دارند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «علل کمبود آهن خون را بشناسید» ، مجله سلامتی را دنبال کنید.

با مجله سلامتی دلتا همراه باشید

همه آنچه از کمبود کلسیم باید بدانید!

تغییرات شدید کلسیم خون بسیار خطرناک است و می‌تواند به شرایط حادی مانند گرفتگی شدید عضلات و حتی مرگ بیانجامد.

​

کلسیم فراوان‌ترین ماده معدنی در بدن است. وجود کلسیم برای تنگ و گشاد شدن رگ‌ها، انعقاد خون، انقباض و عملکرد صحیح عضلات، انتقال پیام‌های عصبی توسط سیستم اعصاب، ترشح هورمونی و عملکرد صحیح سلول‌های بدن ضروری است. با مطلب نقش کلسیم در بدن همراه مجله دلتا باشید.

نقش کلسیم در بدن

از آن‌جا که بدن قابلیت تولید کلسیم را ندارد، در صورت عدم مصرف کافی کلسیم در رژیم غذایی، بدن از ذخیره استخوانی خود برای ثابت نگاه داشتن کلسیم خون و سرم استفاده می‌کند. عدم مصرف کلسیم کافی می‌تواند مشکلاتی برای دندان‌ها و پوکی استخوان‌ها یا استئوپوروزیس باشد.

میزان کلسیم در سنین مختلف

کلسیم مورد نیاز روزانه بر حسب سن و شرایط خاص افراد متفاوت است. این میزان در کودکان یک تا سه ساله برابر ۷۰۰ میلی گرم و در کودکان چهار تا هشت ساله ۱۰۰۰ میلی گرم در روز می‌باشد. در سنین بین نه تا هیجده سال به علت نیاز بیشتر بدن به کلسیم برای رشد، استخوان سازی و رویش دندان‌های دائمی، این میزان به ۱۳۰۰ میلی گرم در روز افزایش می‌یابد. پس از این سن و تا پنجاه سالگی نیاز روزانه دوباره به ۱۰۰۰ میلی گرم در روز باز می‌گردد. برای سنین بالاتر از پنجاه معمولا میزان ۱۲۰۰ میلی گرم در روز توصیه می‌گردد، اگرچه این نیاز در مردان کمتر است.

منابع غذایی کلسیم

بهترین راه تامین کلسیم مورد نیاز بدن، مصرف غذاهای طبیعی غنی از کلسیم است. سردسته این غذاها شیر، پنیر و ماست بوده و افرادی که مشکل بالا بودن کلسترول و چربی خون دارند، می‌توانند از لبنیات کم چرب یا فاقد چربی استفاده کنند. برخی سبزیجات مانند کلم پیچ، بروکلی، اسفناج و شلغم دارای کلسیم است. ماهی‌های سالمون و ساردین نیز میزان قابل توجهی کلسیم دارند. بهتر است که کلسیم مورد نیاز در چند وعده در طول روز و از همه این گروه‌ها تامین گردد.

با وجود ارجحیت تامین کلسیم از منابع طبیعی، متاسفانه بسیاری از افراد کلسیم کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی‌کنند. از سوی دیگر دستگاه گوارش تنها قادر به جذب ۵۰۰ میلی گرم کلسیم در هر وعده غذایی است. پس فردی که کمبود کلسیم دارد، باید در چند وعده قرص مکمل کلسیم مصرف کند. مصرف مکمل‌های کلسیم می‌تواند باعث یبوست گردد، از این رو از مکمل‌های کلسیم به همراه منیزیم استفاده کنید تا این مشکل پیش نیاید.

اگر در رژیم غذایی مقادیر کافی ویتامین D وجود نداشته باشد، جذب کلسیم از روده‌ها کاهش می‌یابد. پس برای افزایش جذب کلسیم از رژیم غذایی نیاز به مصرف همزمان ویتامین D دارید.

​

خطر کمبود کلسیم در چه کسانی بیشتر است؟

مهم‌ترین گروه، خانم‌هایی هستند که به سن یائسگی رسیده‌اند و هورمون استروژن دیگر به میزان کافی در بدنشان ترشح نمی‌گردد. زنان ورزشکار یا شاغل در ارتش باید حتما به میزان کافی کلسیم دریافت کنند، در غیر این صورت خطر شکستگی استخوان در اثر ضربه و فشار (Stress Fractures) افزایش می‌یابد. زنانی هم که به مدت طولانی دچار عادت ماهیانه نمی‌شوند، در خطر کمبود کلسیم می‌باشند. افرادی که به دلیل عدم تحمل لاکتوز، حساسیت به شیر گاو و یا به علت رژیم گیاهخواری لبنیات مصرف نمی‌کنند، خطر بیشتری برای کمبود کلسیم دارند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «علل چاقی و افزایش وزن ناگهانی چیست؟» ، مجله سلامتی را دنبال کنید.

با مجله سلامتی دلتا همراه باشید

راه‌های پیشگیری از سنگ کلیه

سنگ کلیه، ذخایر معدنی سختی است، که در کلیه‌های شما شکل می‌گیرد. سنگ‌های کلیه هنگام عبور از مجرای ادراری باعث احساس درد شدید می‌شوند.

​

هیچ روش مطمئن، برای جلوگیری از سنگ کلیه وجود ندارد، به خصوص اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید. ترکیبی از تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی و همچنین برخی از داروها ممکن است به کاهش خطر ابتلا شما به این بیماری کمک کند. در ادامه با راه‌ های پیشگیری از سنگ کلیه با مجله دلتا همراه باشید.

پیشگیری از سنگ کلیه

برخی تغییرات در سبک زندگی می‌تواند راهکارهایی برای پیشگیری از سنگ کلیه باشد، از جمله:

نوشیدن آب کافی

نوشیدن آب بیشتر، بهترین روش برای جلوگیری از سنگ کلیه است. مصرف آب زیاد منجر به افزایش میزان ادرار می‌شود و برعکس کم آبی بدن باعث غلیظ تر شدن ادرار خواهد شد، که در این شرایط نمک که عامل تشکیل سنگ است، کمتر حل می‌شود. سعی کنید روزانه حدود هشت لیوان مایعات بنوشید، تا حدود دو لیتر ادرار دفع کنید.

افزایش مصرف مرکبات 

مرکبات و آب آن‌ها به دلیل وجود سیترات طبیعی در کاهش و جلوگیری از تشکیل سنگ‌ها کمک می‌کنند. سنگ‌های مزمن کلیه اغلب با سیترات پتاسیم درمان می‌شوند، اما بررسی‌ها نشان داده‌اند، آب میوه‌های حاوی مرکبات طبیعی همان مزایای درمان با سیترات پتاسیم را در پیشگیری از سنگ کلیه دارند؛ اما مراقب وضعیت قند خود باشید، زیرا این امر می‌تواند خطر سنگ کلیه را افزایش دهد.

​

مصرف غذاهای غنی از کلسیم

متداول ترین نوع سنگ کلیه، سنگ اگزالات کلسیم است و بسیاری از افراد را به این باور می‌اندازد که باید از خوردن کلسیم خودداری کنند. اما باید این را در نظر داشته باشید که رژیم‌های کم کلسیم ممکن است، خطر سنگ کلیه و خطر پوکی استخوان را افزایش دهند. اگر میزان کلسیم شما کم باشد، ممکن است سطح اگزالات افزایش یابد. بهتر است کلسیم خود را از مواد غذایی دریافت کنید، نه از مکمل‌ها، زیرا مکمل‌ها با تشکیل سنگ کلیه در ارتباط هستند.

سدیم کمتری بخورید

رژیم غذایی با نمک بالا خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می‌دهد. نمک زیاد در ادرار مانع از جذب مجدد کلسیم از ادرار شده و خطر تشکیل سنگ کلیه را افزایش می‌دهد. خوردن نمک کم‌تر به پایین نگه داشتن سطح کلسیم ادرار کمک می‌کند. هرچه کلسیم ادرار کم‌تر باشد، خطر ابتلا به سنگ کلیه کم‌تر است.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب  «با این غذاها به جنگ آلزایمر بروید!»  مجله سلامتی دلتا را دنبال کنید.

با مجله سلامتی دلتا همراه باشید

زینک؛ ماده معدنی ضروری برای بدن!

باید توجه داشت که زینک باید هر روز در رژیم غذایی وجود داشته باشد، در غیر این صورت فرد دچار کمبود زینک می‌گردد.

​

زینک (Zinc) یا روی یک ماده معدنی ضروری است که در واکنش‌های بدن نقش داشته و کمبود آن باعث عوارض جدی می‌گردد. از این رو در این مطلب به نقش زینک در بدن می‌پردازیم. با مجله دلتا همراه باشید.

نقش زینک در بدن

زینک برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی در مبارزه با باکتری‌ها و ویروس‌های مهاجم به بدن، ساخت پروتئین‌ها و ماده ژنتیکی در سلول‌ها (DNA)، ترمیم زخم‌ها و تقسیم سلولی ضروری است. همچنین ماده‌ای الزامی برای رشد و نمو جنین در زمان حاملگی، رشد و نمو کودک و رسیدن فرد به بلوغ جنسی می‌باشد. برای عملکرد صحیح سیستم بویایی و چشایی نیز مورد نیاز است.

منابع غذایی حاوی زینک

صدف خوراکی (Oyster) بیشتر از هر ماده غذایی دیگر دارای زینک است. از دیگر منابع غنی زینک می‌توان به ترتیب از گوشت گوساله، خرچنگ (Crab)، خرچنگ دریایی (Lobster)، گوشت خوک، مرغ و ماهی نام برد. منابع گیاهی دارای مقادیر کمتری زینک می‌باشد. در میان منابع گیاهی انواع آجیل به خصوص بادام هندی (Cashew) و بادام (Almond)، حبوبات (لوبیا و نخود فرنگی)، غلات کامل به خصوص جوی دو سر و لبنیات حاوی روی است.

​

عوارض کمبود زینک

کمبود این ماده در دوران نوزادی و کودکی باعث اختلالات رشد و در سنین بلوغ منجر به اختلالات در بلوغ جنسی (تاخیر در بلوغ جنسی در هر دو جنس) می‌گردد. سایر علائم شامل از دست دادن اشتها، اسهال، کاهش وزن، ریزش موها، اشکال در عملکرد سیستم ایمنی و بهبود زخم‌ها، ضایعات پوستی و چشمی و اختلال در حس بویایی و چشایی است. باید توجه داشت که هیچ یک از مشکلات ذکر شده مختص کمبود روی نبوده و لذا تشخیص کمبود زینک تنها باید توسط پزشکان و افراد متخصص صورت پذیرد.

خطر کمبود زینک برای چه کسانی بیشتر است؟

جذب زینک در افراد مبتلا به بیماری‌های التهابی روده و کسانی که جراحی‌های دستگاه گوارش (برای کاهش طول روده‌ها) انجام داده‌اند، کاهش می‌یابد.

افراد گیاهخوار نیاز به مصرف مقادیر بیشتری زینک در رژیم غذایی دارند.

کودکانی که در سنین بالای شش ماه، فقط از شیر مادر تغذیه می‌کنند، ممکن است در معرض خطر کمبود زینک باشند.

افراد معتاد به الکل در معرض خطر سوء جذب مواد غذایی زینک هستند.

بیماران مبتلا به کم خونی داسی شکل (Sickle Cell Anemia) نیز ممکن است نیاز به مصرف قرص‌های مکمل زینک داشته باشند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب «جلوگیری از کیست‌های تخمدانی در زنان» ، مجله سلامتی را دنبال کنید.

با مجله سلامتی دلتا همراه باشید